Έχω μια θεωρία που είναι τόσο γενική που δεν γίνεται να μην ισχύει. Θεωρία: Όλοι είμαστε δυνάμει καλά και κακά παιδιά. “Στο μυαλό μου είναι εκείνος που είναι πάντα εκεί, εκείνος που θα κάνει το κάτι παραπάνω από αυτό που θα του ζητηθεί, (…), εκείνος που θα φερθεί ευγενικά και σωστά χωρίς πρώτα να το σκεφτεί”. Χωρίς να πεις πως είναι σωστό, δεν το λες και λάθος αυτό!
Αυτά ισχύουν πάνω-κάτω και για τα κορίτσια-καλά παιδιά. Ας υποθέσουμε ότι έχεις γενέθλια, ότι το βράδυ θα κάνεις πάρτι και ότι έχεις κορίτσι (βασικό για το παράδειγμά μου). Παραθέτω τέσσερις πιθανές συμπεριφορές εκείνης, ώστε να απομονώσουμε και να αναδείξουμε ποια είναι το καλό παιδί.
Περίπτωση Α:
Το κορίτσι ετοιμάζεται περίπου τέσσερις μέρες για να είναι απαστράπτουσα στο πάρτι, γιατί ξέρει ότι όλοι (και κυρίως όλες) θα έχουν τα βλέμματα πάνω της. Σου παίρνει ένα δώρο, ό,τι βρει μπροστά της, γιατί δεν της έμεινε και καθόλου χρόνος με τέτοιο μαραθώνιο προετοιμασιών.
Περίπτωση Β:
Το κορίτσι ετοιμάζεται περίπου τρεις μέρες για τους ίδιους λόγους με την Περίπτωση Α. Σου παίρνει ένα δώρο, αφού μελετήσει πρώτα το σπίτι και την γκαρνταρόμπα σου. Θα σου πάρει πιθανότατα το καλύτερο δώρο αυτών των γενεθλίων.
Περίπτωση Γ:
Το κορίτσι ετοιμάζεται από το προηγούμενο βράδυ. Σου παίρνει ένα δώρο, καλό, θα το θυμάσαι και τηλεφωνεί στους κολλητούς σου για να δει τι παίζει με την τούρτα (εντάξει, ελλεινό).
Περίπτωση Δ:
Το κορίτσι ετοιμάζεται επιτόπου στο σπίτι σου καμιά ώρα πριν ξεκινήσει το πάρτι, γιατί έτρεχε όλη τη βδομάδα για να βρει το πιο υπερφανταστικό δώρο του κόσμου που συνήθως βγαίνει μόνο σε ένα αντίτυπο, γιατί ήταν σε συνεννοήσεις με τα ζαχαροπλαστεία για την καλύτερη τούρτα και τελικά διάλεξε την πιο ακριβή (παρότι τέσσερις μήνες απλήρωτη) γιατί φαντάστηκε ότι θα σου αρέσει περισσότερο και γιατί γύρισε όλο το Παγκράτι για να βρει 30 κεράκια. Η Περίπτωση Δ είναι το καλό παιδί. (Έλα, δεν το πιστεύω).
Τι καλό παιδί είσαι εσύ (φίλε μου).
Κορίτσι ή αγόρι (κορίτσι εν προκειμένω και από δω και πέρα), το καλό παιδί θυσιάζεται. Το καλό παιδί παίζει για τη δόξα, δεν παίζει για το χρήμα. Θέλει να είναι η καλύτερη γκόμενα που είχες ποτέ. Να μη σου χαλάσει κανένα χατήρι. Το μόνο που σου ζητάει (καμιά φορά αρρωστημένα πιεστικά) είναι να της το αναγνωρίσεις. Να της δώσεις το credit. Ε, δώσ’ της το μωρέ, τσάμπα είναι!
Πολλοί άντρες μπερδεύονται και θεωρούν καλό παιδί αυτήν που θα κάνει τα στραβά μάτια αν μάθει ότι την κερατώσατε. Παρεξήγηση. Δεν είναι ακριβώς καλή αυτή, είναι μάλλον ηλίθια. Το ίδιο κι εσείς για τον συνειρμό που κάνατε! Μπορεί σε θέματα συμπεριφοράς η γυναίκα και ο άντρας-καλά παιδιά να είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, αλλά η ειδοποιός διαφορά είναι ότι οι γυναίκες, στο πλαίσιο των σχέσεων, του φλερτ και του γκομενίσματος, έχουν σαφώς καλύτερη μοίρα από εσάς.
Ο μύθος του άντρα-κακού παιδιού κρατάει ακόμα όρθιες εκατομμύρια γυναίκες σε αυτόν τον κόσμο. Ο αλήτης, ο “Αυτός που δεν γίνεται να έχουν“, “Αυτός που είναι λογικό (wtf!) να μοιράζονται με κάποια άλλη“, ο μοιραίος, ο επιμελώς ατημέλητα αγενής είναι μια από τις πιο στάνταρ γυναικείες φαντασιώσεις. Ε, ωραία, και οι άντρες κολλάνε ενίοτε με τα κακά κορίτσια, αλλά παντρεύονται τα καλά. Γιατί τα καλά παιδιά θέλουνε να γίνουν οι μητέρες των παιδιών τους (είπε είπε ένας άνθρωπος που έχει μηδέν παιδιά). Πολλές γυναίκες είδαν τον Gosling να κρατάει ένα μωρό στο “Place Beyond the Pines” και πίστεψαν ότι το κακό παιδί θα γίνει καλός μπαμπάς. Ε, δεν μπορώ να κάνω πολλά γι’ αυτό (ηλίθιες, παραδεχτείτε το).
Από τις μέχρι τώρα εμπειρίες των φίλων, φιλενάδων, γνωστών και συγγενών μου, προκύπτει ότι τα πιο καλά παιδιά δεν είναι πάντα και οι πιο ωραίες γυναίκες που γνώρισες ποτέ. Είναι οι λεγόμενες “γλυκούλες”. Εγώ λέω ότι είναι σαφώς οι πιο υποτιμημένες. Προφανώς (και ευτυχώς), υπάρχουν δεκάδες εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα! Βέβαια, το καλό παιδί και η γλυκούλα είναι ένα πρόσωπο που ταυτίζεται σχεδόν σε κάθε περίπτωση. Κι ενώ ξέρω έναν σωρό κόσμο που ενθουσιάζεται με τις γλυκούλες, ξέρω κι έναν σωρό που τις βαριέται.
Αλλά, μην κρύβεστε πίσω από το δάχτυλό σας αγαπητοί αναγνώστες μου. Το γεγονός ότι τα καλά παιδιά σας βγάζουν ένα αυθόρμητο “meh” είναι ΜΟΝΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Δεν φταίμε εμείς που οι μαζοχιστικοί σας δείκτες είναι υψηλοί, ειδικά από τότε που τελειώσατε το σχολείο.
Τρεις ερωταπαντήσεις πριν το τέλος:
1) Ποιο είναι το αντίθετο ενός καλού παιδιού γένους θηλυκού? Μια bitch γένους θηλυκού.
2) Ποιος αισθάνεται περήφανος όταν πανθομολογουμένως έχει μια bitch στο πλευρό του? Όχι πολλοί.
3)Ποιος αισθάνεται καλά όταν οι γύρω του του το επισημαίνουν κιόλας? ΚΑΝΕΝΑΣ!
Αν έπρεπε να κλείσω το κείμενο με μια παρότρυνση που θα γραφτεί σε πανό και θα κάνει το γύρο της Αθήνας, η παρότρυνση θα ήταν “Καλά παιδιά παντού”. Δυστυχώς, δεν πρέπει να κάνω κάτι τέτοιο (αν και μπορώ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου